dinsdag 11 mei 2010

Foto resultaat



Op de maquette heb ik in de vloer een glaasje geplaatst zodat duidelijk is dat beide poorten door een riem met elkaar verbonden zijn en simultaan draaien.

maandag 10 mei 2010

presentatie




rest nu nog een deftige foto plus technische tekening opstelling

technische tekening + materiaalselectie

De technische tekening van de poortjes ziet er als volgt uit (oldschool op papier, mijn computer is een trage dood aan het sterven R.I.P.):



De technische tekening van de opbouw wordt morgen online gezet wegens gebrek aan een scanner.

De materiaalkeuze:
Het frame van de poortjes wordt het liefst vervaardigd uit gegalvaniseerd staal en het hout kan bijvoorbeeld teak of Mansonia zijn.

De riemen en riemschijven kunnen bekomen worden bij gallon.

Dit concept is misschien niet technisch perfect, maar het laat wel zien hoe het ook anders kan.

Vormstudie

De vorm van het poortje moet zodanig zijn dat deze in mekaar kunnen draaien, want er is sowieso een overlap in de draaicirkels. Daarnaast moet het er open en niet te poorterig eruit zien...



Exploratie dubbele poort

Hetgeen ik al wist is dat de poorten een zekere hoek moeten beslaan om er voor te zorgen dat in de ruimste positie er geen fiets door kan. De optimale hoek is 30 graden. Opdat het systeem dan feilloos kan ronddraaien moeten de poorten ten opzichte van elkaar een verdraaiing hebben van 120°. De zoekingen hieromtrend worden hieronder afgebeeld.



Iets wat mij opviel is dat als men blijft duwen tegen één poortje dat men vroeg of laat moet beginnen duwen tegen het volgende poortje. Om deze overschakeling makkelijker te maken heb ik een afschuining aangebracht.

Laatste feedback

resultaat laatste feedback; een tweesprong. Het commentaar: de hindernis doorgang kan misschien een goeie optimalisatie zijn van twee concepten samen, maar de meerderheid van de studenten doen nu zo een doorrijhindernis. De dubbele poort waartegen gereden moet worden is misschien tecnisch niet supersterk maar het is wel een leukconcept.

Bon, de kogel moet door de kerk. Ik ga voor de dubbele poort. Waarom? Omdat je soms anders moet doen om anders te doen en zo te tonen dat het ook op een andere manier kan.
En nu nog het woord bij de daad voegen...

Optimalisatie

De optimalisatie van het vorig ontwerp:



De opmerking is wel dat de onderste balk niet echt nut heeft en dat deze eigenlijk kan achterwege gelaten worden, de rolstoelgebruiker kan dan gemakkelijk draaien door de benen onder de bovenste balk te bewegen.. De afmetingen zullen ook moeten bij gesteld worden...

maandag 3 mei 2010

Moodboard

De combinatie van (een kleur aftrekkend) hout met metaal vind ik een sterke combinatie voor outdoor meubelen, leuningen, terrassen, huizen,... Onderstaan moodboard zet deze keuze wat kracht bij.



De stad Gent wist deze combo ook heel sterk uit te buiten bij het ontwerp van de nieuwe dokken aan het Van Eyck zwembad

zondag 2 mei 2010

Nieuw idee uitwerking

De bedoeling van dit concept is om in te spelen op de virtuele en de werkelijke plaats die een rolstoel gebruiker nodig heeft. Volgens de vergaarde info is de breedte van een rolstoel ongeveer 750mm, toch vereist men voor doorgangen dat de breedte optimaal 900mm is. Dit komt omdat men de handen op de wielen plus enige overschot in rekening brengt. Op de korte draaicirkel en dit verschil in effectief benodigde ruimte, wil ik inspelen. Volgende proefmaquette is al een stap in de goede richting...



Maar is er ruimte voor verbetering, so stay tuned for more.

Dubbele draaipoort

Hieronder is een geoptimaliseerde vorm voor het sluissysteem met twee draaiende elementen weergegeven.



De draaielementen moeten in elkaar kunnen ingrijpen dit kan bijvoorbeeld door de armen als volt te maken:



Als ik zelf kritisch ben, wat de ontwerpers eerlijkheid hem verplicht, is dit systeem zeer leuk, inventief en is het zo goed als foolproof MAAR het vereist een verbinding van beide draaiende elementen met elkaar. Dit kan praktisch alleen maar door gebruik te maken van tandwielen (= kostelijk en zwaar) of een gekruiste riemoverbrenging (=slijtage gevoelig); beide oplossingen vereisen bovendien het maken van een ondergronds systeem. Daarenboven is, door de grote draaicirkel en het feit dat de poortjes met elkaar moeten kunnen ingrijpen, het systeem behoorlijk gevoelig. Er moet maar een slimmerik zich op de uiteinden zetten en de lagers falen of de structuur begint te plooien of breekt.

Daaarom heb ik besloten een structuur te maken die geen mechanische elementen bevat; een soort slalom structuur die andere studenten ook al als effectief bevonden. Het ontwerp zal zich dan voornamelijk moeten onderscheiden door zijn unieke vormgeving.
Enkele kritische aspecten aan een statisch geheel:



Mijn schouders zijn even breed als een fietsstuur en ongeveer even hoog. Iets maken waar men onderdoor moet rijden zal het passeren van een fiets maar in beperkte mate hinderen (zie foto linksonder). Gecombineerd met een slalom element kan dit echter toch een sterk principe worden. Een meer uitgewerkt concept volgt snel...